Zomaar deze dinsdagmorgen

Ik kon vanochtend om half 7 niet meer slapen en ben de rozenpoort gaan snoeien. Die was topzwaar geworden door alle rozen en stortbuien. Daarna miezerde het maar ben ik toch gaan trainen. Gewoon om te zien of ik enige verandering kon aanbrengen in mijn nog steeds pijnlijke post-migrainehoofd en overeenkomstige wezenloze lijf.

Het begon iets harder te regenen.

Ik ging mijn Tai chi-loop doen. Het ging nog íets harder regenen. Maar onder de bomen was het droog en deed ik een paar van de heftig uitdagende yoga-oefeningen die ik laatst op Instagram voorbij zag komen. Voorwaar: een jaarproject. Maar ik kan al íets sinds ik er een week geleden mee begon. Tot slot nog even zitten en mediteren.

Op de terugweg duwt de vrolijke buurman van 47 mij twee doosjes aardbeien in de handen en duldt lachend geen tegenspraak. En het is nog geeneens 9 uur……