Voorpret

Ken U Zelve

Gisteravond nog de laatste hand gelegd aan wat er af moest. Het waren allerlei heel verschillende karweitjes. Nog wat lijmen wat losgegaan was, tekstjes printen. “Moet er nog een extra kaartje bij voor de informatie? Toch maar doen dan. En waar is dat mooie touw nou gebleven?”

Het getrut en gefrut deed me bijna vergeten hoe zeer ik hou van deze fase. De fase van de echte voorpret. Het is bíjna af, het eindresultaat is in zicht en ik heb er verdomd veel plezier in gehad om het te maken. Ik hoop dat de reactie zal zijn wat ik beoog, maar als ik zelf af en toe in de lach schiet zal dat wel goed komen. En wellicht ook niet voor iedereen, maar ook dat is ok.

Het juiste woord hiervoor is verkneukelen. Ik denk dat dat woord als geen ander voor mij past in deze tijd. Het naar binnen keren, verlangen naar een warm huis. En in dat huis lekker zitten maken, prutsen, om straks, tijdens een of ander samenzijn, aan een ander te geven.

En dat is weer een geschenk aan mezelf. Alle plezier dat daar in gaat zitten, dat zorgvuldig componeren van iets waarmee ik een ander hoop te verrassen, daar kan geen Black Friday tegenop hoor….

Wil je zien waaróver ik me verkneukelde? Kom dan naar Deining in de Kas waar dit weekend allerlei moois en bezields te vinden is op de Etsy markt.

Beatrijs WindComment