Korte termijn en Lange termijn
Jesse Holweg in DUIC van 16.01.19
Al een tijdje denk ik over dit onderwerp na. Het begon met iets dat me opviel toen ik aan het werk was achter de bar. Ik schreef er een stukje over en zette het even opzij.
Nu zijn er nieuwe impulsen en heb ik toch zin om erover te posten. Eerst dat stukje dus…
“Ik bereid me voor op het draaien van de bar. Er zijn nog wat mensen aanwezig van de vorige activiteit, een jubileumcongres van een organisatie. Vrolijke mensen in plukjes bijeen staan enthousiast na te praten met een glas in de hand. Volop schalen met heerlijke hapjes en alle ballonnen nog fier overeind.
Tegen het eind gaan er energieke jongedames in de weer om de boel op te ruimen. Ballonnen losknippen en flesjes water opruimen.
Ik zie een interessant fenomeen. Er zijn heel wat halfgevulde flesjes water over. Stress bij de opruimploeg. Hoe los je dit op?
En ik zie in het klein hoe dit in het groot voor die gigantische problemen zorgt.
Er waren speciale flesjes besteld met een pakkende kreet die iets zei over het thema van de dag en de aard van de organisatie.
Daar kan je dus na die dag eigenlijk niks meer mee.
En je wil het opruimen, weg, weg, weg, dus ik zie een dame een stuk of wat halflege flesjes in de vuilnisbak donderen. Kan je nagaan hoe blij de schoonmaker straks is met een zwemmende vuilniszak.
Ik maak haar attent op deze niet heel handige keuze en bied aan om ze open te schroeven en leeg te gooien.
Ik word verdrietig van de kortzichtigheid die zorgt voor een opeenvolging van extra rotzooi op meerdere fronten. Zoveel intelligente mensen bij elkaar, en dan zulke kortetermijnoplossingen zoeken.
Stel je voor dat de organisatie had gekozen voor Doppers! Zelfgevuld met heerlijk kraanwater, zomaar voor het grijpen aan de bar en bij de wasbak...
En dat iedereen zijn eigen Dopper aan het eind van de dag zelf mee naar huis zou nemen zodat we geen bak vol plastic afval hebben.
Dat de opruimdames daardoor niet met dit extra gecreëerde probleem aan de slag moesten.
En dat er ook nog eens tevreden mensen naar huis gingen met een eigen flesje dat ze tot in lengte van dagen kunnen gebruiken voor dat fantastische nederlandse kraanwater!” (Ik heb geen aandelen in Dopper)
Tot zover dat stukje
Op een ander vlak was ik ook bezig met al die vrachten vol plastic die er maar doorheen gaan bij de groente- en fruit afdeling. Dat zou toch ook anders kunnen? Behalve je eigen boodschappentasje zou je misschien je eigen katoenen groente- en fruitzakjes mee kunnen nemen. Leegwapperen en hoppa, weer klaar voor gebruik. Dit verzin ik niet. Dat is allang door anderen gedaan. Maar het uitvoeren, dat is wat anders.
Met de mensen van het Repaircafé Zuilen heb ik min of meer afgesproken om de volgende keer (dat is dus op 9 februari) om beschikbaar te zijn met een naaimachine en wat eigen stofjes. Wie wil komt meedoen en ook zakjes naaien voor je eigen fruit- en groenteboodschappen. Neem je eigen favoriete stofjes mee en we maken er iets moois van. En ja, natuurlijk vallen er allerlei bezwaren te verzinnen. Maar voordelen zijn er zeker ook. Weeg af en wie weet zie ik je op de ochtend van de 9e februari in het Buurthuis in de St. Ludgerusstraat